Στην οικονομική επικαιρότητα δύο διαφαίνεται ότι είναι οι προτεινόμενοι τρόποι διαχείρισης του πλειοψηφικού ποσοστού τού μετοχικού κεφαλάιου της ΑΤΕ, το οποίο κατέχει το Δημόσιο: α) η μεταβίβαση σε τράπεζα του ιδιωτικού τομέα, όπως προτείνει η τρόικα και β) η ένταξή της σε νέο τραπεζικό πυλώνα με συγχώνευση τραπεζικών εταιρειών, στις οποίες το Δημόσιο κατέχει υψηλό ποσοστό μετοχών, ήτοι της ΑΤΕ, του ΤΤ και της Τρ. Αττικής.
Και οι δυο λύσεις πέρα από τις αναμενόμενες αποτιμήσεις διεθνών οίκων οφείλουν να λάβουν υπόψη τους: (Ι) τον θεσμικά θεμελιωμένο μηχανισμό διασφάλισης δανείων προς τους αγρότες και (ΙΙ) το ιδιοκτησιακό καθεστώς των θυγατρικών εταιρειών της ΑΤΕ και τις επιπτώσεις στο συνεταιριστικό κίνημα.Αν και η αποτίμηση της ΑΤΕ, στην οποία είναι υποθηκευμένη η ελληνική αγροτική γη στο σύνολό της είναι μια σύνθετη διαδικασία, λόγω των προνομιούχων μετοχών που έχουν εκδοθεί και της τεράστιας ίδιας περιουσίας της, στο άρθρο αυτό θα ήθελα να περιοριστώ στα κύρια αίτια της σημερινής αρνητικής θέσης της ΑΤΕ, για την κατάσταση της οποίας η διοίκηση της τράπεζας, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της ΤτΕ και η Δικαιοσύνη οφείλουν να δώσουν απαντήσεις.
Γνωρίζω ότι η απελθούσα ληστρική διοίκηση της τράπεζας έχει αφαιρέσει έγγραφα και σκληρούς δίσκους και ότι η έρευνα θα είναι εκ των πραγμάτων δυσχερής. Είναι όμως ανάγκη να διερευνηθούν οι άφρονες αν όχι και δόλιες αποφάσεις εκείνων που λήστευσαν μια μεγάλη τράπεζα εκ των έσω.
Τρία είναι τα κύρια θέματα της όποιας έρευνας:
1. Η πρώτη επιζήμια για την ΑΤΕ πράξη αφορά την αγορά δομημένων επιτοκιακών προϊόντων και αμοιβαίων κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνων, τα οποία αγοράστηκαν επιλεκτικά και μεθοδευμένα, χωρίς έρευνα αγοράς και μελέτες μέσω τρίτων με προμήθεια (μίζα) παρά τις αρνητικές εισηγήσεις υπηρεσιακών παραγόντων της τράπεζας. Τα προϊόντα αυτά είχαν το 2009 καταγράψει απώλειες 336 εκ. ευρώ.
Οπως προκύπτει από την έκθεση του διοικητή της ΑΤΕ, τον Μάιο του 2009, η καθαρή θέση της τράπεζας το 2008 μειώθηκε κατά 536 εκ. ευρώ κυρίως λόγω της μηδενικής απόδοσης αυτών των προϊόντων. Μια ζημιά η οποία θα μεγεθυνθεί και θα οδηγήσει σε τεράστιες ζημιές στο μέλλον, όταν θα γίνει η τελική αποτίμηση.
Σημειωτέον ότι κατά τα έτη 2005-2009, το Δημόσιο συμμετείχε σε διαδοχικές αυξήσεις του μετοχικού της κεφαλαίου, το 2005 κατά 1,2 δισ. ευρώ και το 2009 κατά 675 εκ. ευρώ, ήτοι το Δημόσιο χορήγησε στην ΑΤΕ 1,875 εκ. ευρώ!
Πού πήγαν όμως τα λεφτά αυτά, πέρα από τη ζημιά των δομημένων; Οπως δείχνουν οι πρόσθετες προβλέψεις για επισφάλειες από τη σημερινή διοίκηση, ύψους 550 εκ. ευρώ, η καταστροφική διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας έχει πολλές αιτίες.
2. Η δεύτερη μεγάλη αφαίμαξη των κεφαλαίων της τράπεζας για καθαρά μικρομματικούς λόγους κατευθύνθηκε προς τον ΕΛΓΑ (1,6 δισ. ευρώ είναι οι οφειλές του ΕΛΓΑ στην ΑΤΕ), μέσω του οποίου ασκούνταν η ρουσφετολογική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης στον χώρο της αγροτικής παραγωγής. Τα ποσά αυτά θα πρέπει να θεωρηθούν καθολικά χαμένα για την ΑΤΕ.
Θα πρέπει επίσης να προστεθούν και τα πρόστιμα, τα οποία θα κληθεί να καταβάλει η κεντρική κυβέρνηση στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όταν θα έρθει η ώρα της εκκαθάρισης των επιδοτήσεων, αφού τα ποσά αυτά θα θεωρηθούν άμεσες εθνικές επιδοτήσεις. Οπως επισημαίνει και η τρόικα, θα αναζητηθούν και τα κεφάλαια της αύξησης του 2009, αφού στο μεγαλύτερο μέρος τους θεωρούνται παραβατικά.
3. Η τρίτη σκανδαλώδης πράξη της προηγούμενης διοίκησης αφορά τις, με αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου της Τράπεζας, διαγραφές και μεταφορές σε εκτός ισολογισμού στοιχεία ποσών 1,241 εκ. ευρώ κατά τα έτη 2006-2009 με, όπως καταγγέλλεται, κατευθυνόμενες διαγραφές σε επιλεγμένους πελάτες -φίλους της προηγούμενης κυβέρνησης.
Από τα πιο πάνω στοιχεία προκύπτει ότι κατά τη διαχείριση των ετών 2005-2009, η τράπεζα καταχρεώθηκε με 3,1 δισ. ευρώ, από τα οποία, αν αφαιρέσει κανείς τις κομματικές ρουσφετολογικές σπατάλες, οι ζημιές από την άφρονα αγορά των δομημένων ομολόγων, αποτελούν εγκληματική δραστηριότητα των διοικούντων πριν από την οικονομική κρίση.
Η σημερινή διοίκηση, με έναν έμπειρο τραπεζίτη επικεφαλής, έχει ελάχιστα περιθώρια για να ανατρέψει την αρνητική κατάσταση. Μετά από τα συνοπτικά πιο πάνω εκτεθέντα, η όποια λύση για την ΑΤΕ δεν μπορεί να είναι παρά η γενναία οικονομική στήριξή της ή η εξευτελιστική πώλησή της.
Και στις δύο όμως περίπτώσεις, το Δημόσιο οφείλει να διερευνήσει πολιτικά και ποινικά τις ευθύνες των υπαιτίων της ληστείας της δημόσιας περιουσίας. Για να αντιληφθούν κάποιοι, πώς και γιατί και με ποιους η χώρα έφτασε στο κατώφλι της πτώχευσης.
* Πρώην υπουργός, σήμερα πρόεδρος και δ/νων σύμβουλος του ΟΛΠ Α.Ε.
Αναδημοσίευση από Ελευθεροτυπία, Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010
ΠΗΓΗ: ΠΑΣΕΓΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου